Ver, heel ver weg, achter de woordbergen, ver van de landen Vokalia en Consonantia, leven de blinde teksten. Gescheiden leven ze in Bookmarksgrove, direct aan de kust van de Semantiek, een grote taalzee. Een kleine rivier genaamd Duden stroomt langs hun plek en voorziet het van de nodige regeliala. Het is een paradijselijk land, waar geroosterde delen van zinnen in je mond vliegen.
Zelfs de almachtige Wijzende heeft geen controle over de blinde teksten, het is een bijna niet-orthografisch leven. Op een dag besloot echter een kleine regel blinde tekst, met de naam Lorem Ipsum, om te vertrekken naar de verre Wereld van Grammatica. De Grote Oxmox raadde haar af dit te doen, omdat er duizenden slechte Komma’s, wilde Vraagtekens en geniepige Puntkomma’s waren, maar de Kleine Blinde Tekst luisterde niet. Ze pakte haar zeven versalia, deed haar initialen in de riem en ging op pad.
Toen ze de eerste heuvels van de Italikbergen bereikte, had ze een laatste blik op de skyline van haar geboortestad Bookmarksgrove, de kop van Alfabetdorp en de onderschrift van haar eigen weg, de regelbaan. Een zielige retorische vraag liep over haar wang, waarna ze haar weg vervolgde. Onderweg ontmoette ze een kopie. De kopie waarschuwde de Kleine Blinde Tekst dat als ze terug zou keren, het al duizend keer herschreven zou zijn en alles wat van de oorsprong overbleef het woord “en” zou zijn en dat de Kleine Blinde Tekst moest omkeren en terugkeren naar haar eigen, veilige land. Maar niets wat de kopie zei kon haar overtuigen en dus duurde het niet lang voordat enkele verraderlijke Copywriters haar insloten, haar dronken maakten met Longe en Parole en haar naar hun bureau sleepten, waar ze haar misbruikten voor hun