Ver weg, achter de woordbergen, ver van de landen Vokalia en Consonantia, leven de blinde teksten. Gescheiden wonen ze in Bookmarksgrove, direct aan de kust van de Semantiek, een grote taaloceaan. Een kleine rivier genaamd Duden stroomt langs hun plek en voorziet hen van de nodige regelialia. Het is een paradijselijk land, waar geroosterde delen van zinnen in je mond vliegen.

Zelfs de almachtige Wijzende heeft geen controle over de blinde teksten, het is een bijna onorthografisch leven. Op een dag besloot echter een kleine regel van blinde tekst met de naam Lorem Ipsum naar de verre Wereld van Grammatica te vertrekken. De Grote Oxmox raadde haar dat af, omdat er duizenden slechte Komma’s, wilde Vraagtekens en verraderlijke Puntkomma’s waren, maar de Kleine Blinde Tekst luisterde niet. Ze pakte haar zeven versalia, stopte haar initiaal in de riem en maakte zich op weg.

Toen ze de eerste heuvels van de Italische Bergen bereikte, had ze een laatste blik terug op de skyline van haar geboortestad Bookmarksgrove, de hoofdtitel van Alfabetdorp en de subregel van haar eigen straat, de Regellaan. Zielige rethorische vraag liep over haar wang, toen zette ze haar weg voort. Onderweg ontmoette ze een kopie. De kopie waarschuwde de Kleine Blinde Tekst, dat waar het vandaan kwam het duizend keer herschreven zou zijn en alles wat er over zou blijven van zijn oorsprong, zou het woord “en” zijn en de Kleine Blinde Tekst zou zich moeten omdraaien en terugkeren naar haar eigen, veilige land. Maar niets wat de kopie zei kon haar overtuigen en dus duurde het niet lang voordat een paar verraderlijke Copywriters haar in een hinderlaag lokten, haar dronken maakten met Longe en Parole en haar meesleepten naar hun bureau, waar ze haar misbruikten voor hun