Ver, heel ver weg, achter de woordbergen, ver van de landen Vokalia en Consonantia, leven de blinde teksten. Gescheiden leven zij in Bookmarksgrove, precies aan de kust van de Semantiek, een grote taalzee. Een kleine rivier genaamd Duden stroomt langs hun plek en voorziet het van de nodige regelia. Het is een paradijselijk land waarin geroosterde delen van zinnen in je mond vliegen.
Zelfs de almachtige Wijzende heeft geen controle over de blinde teksten; het is een bijna onorthografisch leven. Op een dag besloot echter een kleine lijn van blinde tekst met de naam Lorem Ipsum te vertrekken naar de verre Wereld van Grammatica. De Grote Oxmox raadde haar af dit te doen, omdat er duizenden slechte Kommata, wilde Vraagtekens en sluwe Puntkomma’s waren, maar de Kleine Blinde Tekst luisterde niet. Ze pakte haar zeven versalia, deed haar initiale in de riem en vertrok.
Toen ze de eerste heuvels van de Cursieve Bergen bereikte, wierp ze een laatste blik terug op de skyline van haar geboortestad Bookmarksgrove, de kop van Alfabetdorp en de onderregel van haar eigen weg, de Regelweg. Met medelijden gleed er een retorische vraag over haar wang, waarna ze haar weg vervolgde. Onderweg ontmoette ze een kopie. De kopie waarschuwde de Kleine Blinde Tekst dat waar ze vandaan kwam, ze al duizend keer herschreven was en alles wat overbleef van haar oorsprong het woord “en” zou zijn en dat de Kleine Blinde Tekst moest omkeren en terugkeren naar haar eigen veilige land. Maar niets wat de kopie zei kon haar overtuigen en dus duurde het niet lang voordat een paar verraderlijke Copywriters haar in een hinderlaag lokten, haar dronken maakten met Longe en Parole en haar naar hun bureau sleepten, waar ze haar misbruikten voor hun