Ver, ver weg, achter de woordbergen, ver van de landen Vokalia en Consonantia, leven de blinde teksten. Ze wonen gescheiden in Boekenleggergrove, direct aan de kust van de Semantiek, een grote taaloceaan. Een klein riviertje met de naam Duden stroomt langs hun plek en voorziet het van de nodige regelialia. Het is een paradijselijk land, waar geroosterde delen van zinnen in je mond vliegen.
Zelfs de almachtige Pointing heeft geen controle over de blinde teksten, het is een bijna onorthografisch leven. Op een dag besloot echter een kleine regel blinde tekst met de naam Lorem Ipsum te vertrekken naar de verre Wereld van Grammatica. De Grote Oxmox raadde haar aan dat niet te doen, omdat er duizenden slechte Komma’s waren, wilde Vraagtekens en listige Puntkomma’s, maar de Kleine Blinde Tekst luisterde niet. Ze pakte haar zeven versalia, stopte haar initialen in de riem en ging op weg.
Toen ze de eerste heuvels van de Cursieve Bergen bereikte, had ze een laatste blik op de skyline van haar geboortestad Boekenleggergrove, de kop van Alfabet Dorp en de subregel van haar eigen straat, de Regelweg. Een rethorische vraag liep bedroefd over haar wang, Daarna ging ze verder. Op haar weg ontmoette ze een kopie. De kopie waarschuwde de Kleine Blinde Tekst dat waar het vandaan kwam, het duizend keer herschreven zou zijn en dat alles wat overbleef, het woord “en” was en dat de Kleine Blinde Tekst moest omkeren en terugkeren naar haar eigen, veilige land. Maar niets wat de kopie zei kon haar overtuigen en dus duurde het niet lang voordat een paar verraderlijke Copywriters haar in een hinderlaag lokten, haar dronken maakten van Longe en Parole en haar naar hun bureau sleepten, waar ze haar misbruikten voor hun